استفاده از ورنی در لیبل ها
نوآوری در عرصه چاپ و بسته بندی به معنای کنار گذاشتن فنون قدیمی نیست. یکی از فنون قدیمی دسته اول در چاپخانه ها، ورنی زنی است. از ورنی های سرد پس از چاپ افست گرفته تا ورنی های روغنی، پایه آبی، UV و به تازگی ورنی های هیبرید در ورنی زنی هم می توان ابداع و نوآوری کرد.
واقعیت این است که در همین کار به ظاهر ساده دانستنی های زیادی نهفته است. کشورهای اروپایی و آمریکایی از تکنولوژی ورنی های هیبرید و ترکیب آن با ورنی های UV و پایه آبی برای ایجاد جلوه های مختلف بصری و تضادهای زیبای مات و براق بررسی بهره های زیادی می برند. این نوآوری ها کم‌کم به کشورهای اطراف هم کشانده خواهد شد. در چاپ بسته بندی و برچسب وقتی بخواهیم به حداکثر براقیت دست پیدا کنیم سه راه داریم که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد.
یکی دیگر از روش های رسیدن به حداثر براقی شامل موارد زیر می باشد:
ورنی روی ورنی:
هرگاه ورنی یو وی روی مرکب های معمولی خیس چاپ شود، مرکب، بخش زیادی از ورنی را به خود می کشد و جذب می کند و در نتیجه براقیت به طور قابل ملاحظه ای افت می کند. دستگاه های ورنی زنی دو مرحله‌ای برای این طراحی شده‌اند که ابتدا یک لایه ورنی پایه آبی روی مرکب افست زده شود تا بدین طریق منافذ لایه مرکب بسته شود و سپس لایه ورنی یو وی اعمال شود.
این ماشین‌ها برای هر مرحله از ورنی یک خشک‌کن مجزا دارند. (IR) برای ورنی پایه آبی و (UV) برای ورنی نهایی که اندازه و قیمت ماشین را افزایش می دهد. تنوع ورنی‌زنی با این روش بالاتر است و حتی می توان انواع روش های ورنی‌زنی مات و براق را انجام داد. بعضی از ماشین های با دو برج ورنی‌زنی، یک واحد اضافی چاپ فلکسو هم دارند که قبل از رنگ اول افست قرار می‌گیرد. این واحد فلکسو یک لایه زیر کار سفید پشت پوش را چاپ می‌کند.
